نویسنده : تری ایگلتون

   ترجمه : مریم طرزی

نسخه اصلی این کتاب در سال ۲۰۰۵ چاپ شده است. نویسنده اثر، تری ایگلتون مؤلف و منتقد مشهور انگلیسی است که در این کتاب تلاش کرده سیر تکوینی گستره همگانی با خوانش گزینشی از تاریخ نقد، یعنی با مرکزیت دادن به جوزف ادیسون و استیل، جانسون، متیو آرنولد، اف. آر.لیوس و ساختارشکنان مکتب یِیْل ردیابی کرده و به نظریه‌پردازی درباره اهمیت آن‌ها در چارچوب مارکسیستی بپردازد که بیش از آن‌که وام‌دار پاره‌ای از نخستین آثار ساختارگرایانه لویی آلتوسر باشد، مرهون گرامشی و میشل فوکو است.

تری ایگلتون متولد سال ۱۹۴۳، استاد مطالعات فرهنگی است و زایش نقد مدرن را در نظام‌های خودکامه جستجو می‌کند.

این مؤلف، خود درباره کتاب پیش رو نوشته است: «این جستار بر آن است که امروز نقد فاقد تمامی کارکرد اجتماعی جوهری است. نقد یا بخشی از شاخه‌ای از روابط عمومی صنعت ادبی است، و یا مسأله‌ای است که کاملاً به‌درون دانشگاه تعلق خاطر دارد. تلاش من بر آن است تا با تاریخ بسیار گزینشی نهادِ نقد در انگلستان از اوایل هجدهم نشان دهم که این روال همیشه این‌گونه نبوده، و این‌که حتی امروز نیازی نیست این‌گونه باشد.»